You are currently viewing Alvast nog wat meer zaaien en paden in de moestuin

Alvast nog wat meer zaaien en paden in de moestuin

Het wordt steeds warmer en vorig weekend bedachten we dat we toch echt wat meer willen zaaien. Dus we pakten de zaaiagenda van Diana erbij en keken ook op wat pakjes met zaad.

Eerst maar eens even wat we een paar weken geleden, eind januari, zaaiden. Er is nog bijna niks van uitgekomen, behalve wat ik denk dat spinazie is (sorry voor de slechte foto):

 

Aangezien de bordjes op waren staat nergens bij wat erin zit, dus het is een beetje gokken. Maar ik weet wel dat spinazie er ook zo uitziet.

De mini paksoi die ik in het najaar had gezaaid en in de kas staat ziet er best wel goed uit. Jammer dat we die niet meer in de winter kunnen eten, maar wellicht over een paar weken:

De slakken vinden paksoi echter ook best lekker helaas:

Ongeveer anderhalve week geleden zaaiden we uien, deze zagen er een paar dagen geleden al zo uit:

Die staan overigens wel binnen (maar hadden ook buiten gezaaid kunnen worden). Ik hoef nooit zo nodig ui want ik krijg er buikpijn van, maar Jaap is helemaal fan. Dus die wilde graag veel uien. Het handige van uien is dat ze naast wortels gezaaid ervoor zorgen dat de wortelvlieg weg blijft en andersom zorgen wortels naast uien ervoor dat de uienvlieg weg blijft. Dus nouja, vooruit dan maar, we zetten ze mooi bij elkaar en hopelijk zorgt dat voor goede wortels. Afgelopen jaar was ‘t niks met de wortels, dus het zou leuk zijn als dat wat beter gaat dit jaar. Die ga ik trouwens niet voorzaaien.

In de kas hebben we ook allerlei dingen gezaaid: andijvie, bloemkool, spitskool, prei (niet alle soorten overigens), hon tsai tsai, capucijners, sla, erwten, koolrabi en bladmoes.

Oesterblad hebben we al even geleden gezaaid, dat staat nu in de koelkast, net als ijzerhard en roomse kervel. Maar die laatste paar zijn meer voor in het voedselbos.

Verder zijn we binnen begonnen met aubergine, peper en paprika. Nog best lastig omdat het niet zo warm meer is in onze woonkamer. Voorheen hadden we altijd de vloerverwarming aan, nu staat ie een stuk zachter (16 graden) en maken we het warmer als we er zitten (met de ‘airco’ aka warmtepomp waarmee we dus verwarmen). Dus misschien moeten we toch eens een warmtemat zodat de paprika’s enzo ook willen gaan ontkiemen.

In maart kan er weer veel meer worden voorgezaaid (hoewel het zo warm is dat dat nu misschien ook al kan). We hebben besloten dit jaar eens wat meer voor te zaaien. Dat komt mede omdat we de moestuin hebben uitgebreid en deze vrij nat is omdat er karton op ligt. Maar ook omdat het soms best handig is om planten pas in de grond te zetten als ze al wat groter zijn, om vraat en eruit trekken tegen te gaan. We hebben een stuk of acht extra trays gekocht bij The Farm Dream (een Nederlandse webshop), lekker stevige trays van hergebruikt materiaal van Containerwise. Het is me niet helemaal duidelijk of ze nou mede zijn ontwikkeld door Charles Dowding, maar ik meen me zoiets te herinneren. Die trays kunnen wel een tijdje mee gaan! Ze zijn afgelopen week binnen gekomen, dus vanaf maart kunnen we ons hart ophalen! Op de foto hierboven zie je een wat diepere tray. Ik heb de meeste trays van 40 cellen gekocht, dat leek me de beste maat.

 

Over moestuin gesproken, die zijn we natuurlijk aan het vergroten. Her en der zie ik toch al wat onkruid er doorheen komen (waarschijnlijk paardebloemen ofzo), maar het zou kunnen dat het karton op die plekken gaten had ofzo. In ieder geval wilden we graag fatsoenlijke paden. Aangezien we best wel wat snippers hebben gekregen (die we eigenlijk willen laten composteren, maar goed), en de boel behoorlijk nat is omdat het water blijkbaar niet zo snel door het karton heen gaat, bedachten we dat we toch wel graag paden van houtsnippers willen maken. Eerder vond ik dat niet zo zinnig omdat merels de boel toch al sowieso overhoop halen. Maar ik weet niet zo goed hoe ik anders moet weten waar m’n paden zijn. Dus ik wil het toch maar gaan proberen. Zeker omdat het er naar uitziet dat we de komende jaren nog wel verzekerd zijn van houtsnippers.

Dus de afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het aanleggen van paden. Ik was heel erg aan het twijfelen of ik allemaal rechte bedden wilde of toch wat andere vormen. Rechte bedden is wel lekker overzichtelijk, maar als denkt aan schijnbare chaos dan is het toch ook wel een goed idee om het wat chaotischer te maken. Dus ik begon met een breed pad dat schuin naar achteren loopt, waar de abrikozenboom staat. Vanaf daar ben ik andere paden aan gaan leggen. We hadden natuurlijk al een stukje wat onze ‘oude’ moestuin was, daar heb ik de paden ongeveer gelijk gelaten. En verder heb ik eigenlijk ‘maar wat gedaan’. Aan de rechterkant loopt een slingerpad en ik heb allerlei ‘sleutelgaten’ gemaakt. Dat slingerpad heeft ook weer zijpaden, dus je kunt het niet zo heel goed zien. Maar het is wel grappig als je er overheen loopt. Ik ben heel benieuwd of het dit jaar een beetje gaat werken en of het prettig is zo. Hierbij wat foto’s van het resultaat:

 

In de eetbare tuin staan de asperges in het gras. We hadden een vrij smal stuk uitgestoken en daar de asperges ingezet. Nu blijkt vooral kweek het erg leuk te vinden tussen de asperges en ook ‘gewoon’ gras zorgt dat het gat steeds dichter groeit. Dus ben ik het gras tussen de asperges uit gaan trekken en heb ik er omheen karton gelegd met daarop een laagje compost.

Overigens zijn die ‘verdroogde’ plantendelen niet alleen asperges, ik had er ook sla en rucola tussen gezaaid. Op deze manier moet het gras iets meer moeite doen om de asperges te bereiken. Ik wil er eigenlijk nog wat aardbeien tussen planten en ook dit jaar weer wat sla waarschijnlijk.

Na het neerleggen van het karton en een laagje compost heb ik er nog een laag houtsnippers overheen gelegd. Zo krijgen zaden hopelijk iets minder kans om daar ‘voet aan de grond’ te krijgen. Maar zoals ik al schreef wil ik er wel graag zelf wat neerzetten. Dan had ik eigenlijk een dikkere laag compost moeten doen, zodat ik daarin plantjes kan zetten, maar maar dat vond ik eigenlijk een beetje overdreven.

In ieder geval zag het eindresultaat er zo uit:

En ook bij het kleine bedje asperges heb ik hetzelfde gedaan:

Ik hoop dat het gras zo wat langer weg blijft, zeker als ik hier wat andere dingen neer ga zetten die het gras weg houden. Weer een experiment :).

Tot slot wilde ik nog even terug komen op de ananas. De eerste poging is eigenlijk mislukt. De boel ging schimmelen en rotten, dus die hebben we maar weggegooid. Maar we vinden het leuk om het verder te proberen, dus een nieuwe ananas was snel gekocht. Dit keer hebben we al het ‘vlees’ weggehaald en wat van de onderste bladeren. Alleen het onderste stukje hebben we in het water gezet:

ananas

Nu, zo’n tien dagen later denk ik, verschijnen er toch echt wat worteltjes:

We zijn nog niet heel enthousiast, maar gaan dit experiment zeker voortzetten. We hebben nog twee nieuwe ananassen gekocht, waarvan we er eentje in een potje grond willen zetten. Wie weet gaat het dan beter. Nadeel is dat je dan echt geen idee hebt of er wortels aan komen of niet. Maar we willen graag zelf ananas kweken, dus we gaan het gewoon proberen.

We hebben ook eeuwig moes gestekt: een ‘tak’ eraf gehaald en in water gezet. Dan zouden er al snel wortels moeten komen. Helaas ging het eeuwig moes bloemen maken. Dat zou eeuwig moes juist niet moeten doen, want dan sterft de plant af. Ondertussen is er nog geen wortel gezien. Dus ik heb de bloemen maar verwijderd en we wachten rustig af. Maar zo makkelijk is dat stekken dus niet, blijkbaar, of we doen iets fout.

 

Tenslotte nog even deze foto’s van de uil, die er gelukkig weer zit. Klik op de kleine fotootjes om de grote versies te zien (en je kunt dan ook doorklikken naar de volgende):

Leave a Reply