Vanaf ongeveer half maart kun je tomaten zaaien. Iets eerder kan misschien ook, maar je wilt eigenlijk je tomatenplanten niet zo lang binnen hebben, want dan worden ze zo slungelig. Ik heb het ook even uitgesteld want we hebben altijd enorme tomatenplanten binnen half mei, vlak voor het einde van mogelijke vorst. Dus afgelopen weekend hebben we tomaten gezaaid. We hebben nu al zoveel zin in die lekkere tomaten in de kas! Van alle soorten één tomatenplant, en van de lekkerste soorten twee. In totaal hebben we geloof ik 16 tomatenplanten gezaaid (twee zaadjes per potje). Nu nog hopen er in elk bakje in ieder geval één op komt. De aubergine- en paprikaplanten doen het in ieder geval een stuk beter dan vorig jaar, ze staan lekker onder de lamp en groeien goed. Ik denk dat we ze binnenkort op hoop van zegen in de kas gaan zetten, dan kunnen de tomaten onder de lamp. Paprika’s kunnen absoluut niet tegen vorst, dus we kunnen het pas doen als het in ieder geval in de kas niet meer gaat vriezen. Overdag is het denk ik wel warm genoeg in de kas, de laatste week werd het bijna elke dag tussen de 15 en 20 graden. Eén dag bleef het onder de tien, waarschijnlijk was dat een hele grijze dag zonder zon.
Een paar weken geleden hebben we warmtematten gekocht. We merken namelijk dat het soms erg lang duurt voordat iets ontkiemt. En het is inmiddels koeler in de woonkamer dan vorig jaar, omdat we niet meer standaard de vloerverwarming aan hebben en het overdag zo’n 16 graden is in de woonkamer. Dan schiet het niet zo op met de tomaten. Vorig jaar zagen we dat ook, sommige tomanten duurden weken om te ontkiemen. En voor het ontkiemen is zo’n warmtemat echt een wondermiddel! Binnen een paar dagen zagen we al de eerste tomaten boven de grond uit komen! Vandaag, na een dag of 5, zien ze er zo uit:
En verder in de kas komt er ook van alles op. Ik ben wat teleurgesteld over de hoeveelheid zaadjes die op komt. Maar goed, aan de andere kant is er ook wel heel veel wel op gekomen. Van één tray is er maar in één vakje iets ontkiemd. Dat is wel een beetje frustrerend. Dus ik heb vandaag in alle bakjes waar nog niks is ontkiemd maar gewoon bij gezaaid. Ik zie het wel. Ik weet niet zo goed wat we fout doen, of het oud zaad is, te weinig, te vroeg, te nat, te koud, te warm. Geen idee. En een deel doet het dus prima. Bijvoorbeeld alle knolselderij en alle bleekselderijzaadjes zijn ontkiemd. En vrijwel alle wortels en bieten. Ongeveer de helft van de kolen en ook ongeveer de helft van de amaranth. Maar bijvoorbeeld komkommerkruid is helemaal niet opgekomen.
We hebben ook in de moestuin gezaaid en ook daar komt van alles op. Een hele rij bietjes, lenteui / bosui, wortels, radijsjes, raapstelen en erwten. De pastinaak zie ik dan weer niet en ik vraag me ook af of de venkel het wel doet. Nog even een weekje wachten en als ik dan nog niks zie ga ik die ook bij zaaien. Gelukkig is het wel gaan regenen, het was wel erg droog allemaal. Nu konden alle zaaisels rustig groeien zonder uit te drogen, dat scheelt wel. We hebben een week geleden denk ik, of misschien alweer twee, de koolrabi uitgeplant. Die zien er nog steeds heel mooi uit. Vorig jaar heb ik voor het eerst koolrabi gegeten, erg lekker kan ik wel zeggen.
In ieder geval check ik elke dag even of er al nieuwe zaadjes ontkiemen. Echt elke keer weer een verrassing als er een nieuw plantje boven de grond komt. Zeker als het iets is dat ik nog nooit heb gehad of het vorig jaar niet deed ofzo.
Ondertussen kunnen we weer elke dag sla eten uit de kas. Eikenbladsla, snijsla, pluksla, winterpostelein, spinazie, maar ook paardenbloemenblad (is nog niet zo bitter als er nog geen bloemen aan zitten), kleine veldkers, vogelkers, mosterdblad (dat vind ik trouwens te bitter) en nog wat (helaas ook al doorgeschoten) veldsla. We hadden mini paksoi gezaaid vorig najaar, die ging nu doorschieten eigenlijk voordat het kleine paksoitjes waren, maar het blad en de bloemen zijn heerlijk in de sla. Er staat inmiddels ook al wat sla in de moestuin. De winterpostelein schiet nu door. Is nog wel eetbaar en wordt erg groot. De laatste radijsjes zijn helaas op, maar daar hebben we ook een tijdje van gegeten. En we hebben gisteren weer de eerste raapstelen uit de kas gegeten, of was het nou bladmoes?
De spruitjes in de moestuin zijn ook aan het doorschieten, maar we hebben wel paarse en witte aspergebroccoli die we nu kunnen eten (en die helaas ook heel lekker gevonden worden door de duiven, dus de oogst is daardoor wel behoorlijk minder :(). Dus het seizoen dat we weer uit de tuin kunnen eten begint alweer een beetje, en we hebben nog wat pompoen en zoete aardappel in de kelder van afgelopen jaar.
De tuinbonen in de kas doen het erg goed. Ik tik er regelmatig even tegenaan zodat ze bestoven worden (volgens mij zijn het zelfbestuivers, en anders tik ik voor niks). Ik ben niet zo enthousiast over tuinbonen, maar het zijn wel vroege planten en ze zijn gezond met veel eiwitten, dus we hebben ze toch maar weer gezaaid.
De aardbeienplanten in de kas groeien als een gek en de eerste aardbeien groeien al! De aardbeienplanten buiten gaan een stuk minder hard. Leuk om te zien hoeveel het scheelt als je ze in de kas kweekt. Over een week of twee weken ofzo kunnen we denk ik de eerste aardbei al eten. Dat is echt vroeg!
Het grootste probleem momenteel is een luxeprobleem: we hebben te weinig ruimte en te weinig zaaibakjes! De huiskamer staat helemaal vol met bakjes, de kas ook en in de badkamer staan de oca’s en chayotes bij het raam veel te groot te worden. En dan staan er nog wat zaaisels op kantoor bij het raam. Wordt tijd dat het niet meer ‘kan’ gaan vriezen, dan kan alles gewoon naar buiten.
Wat een aparte omslag van dat weer vorige week trouwens he? Heel maart zonnig, droog en warm en begin april werden we ineens wakker in een witte wereld. We zijn wel heel blij dat er weer wat neerslag is gevallen. Maar wat een contrast tussen dit:
en nog geen week later dit:
Door de vrieskou die gepaard ging met de sneeuw lijkt het erop dat de amandel, die weer veel te vroeg in bloei stond, al z’n bloemetjes weer vroegtijdig heeft laten vallen. Ook van de nectarine vragen we ons af of alle bloempjes niet zijn bevroren, ondanks dat we ‘m hebben afgedekt. De pruimen hebben nog wel witte bloemen (een groot aantal zijn bevroren maar een groot aantal ook niet) en staan nu in bloei. De perenbomen beginnen nu en de appelbomen komen bijna. Dus fingers crossed dat het niet meer zo hard gaat vriezen ‘s nachts (maximaal een graadje vorst lukt geloof ik wel, maar meer is te veel voor die tere bloempjes).
De eerste asperges kwamen vlak voor de vorst ook boven de grond. Maar de toppen leken een beetje slap en braken af toen we er voorzichtig aan voelden. En daarna zijn ze niet meer gegroeid. In één aspergetop zitten gaatjes, wie zal er van mee aan het snoepen zijn? Hopelijk gaat dat goed, want we houden erg van asperges! En asperges zijn natuurlijk vroege planten die de ‘hunger gap’ een beetje kunnen overbruggen.
En dan tot slot weer een foto van één van de uilen. Nu ik zit te schrijven hoor ik weer een uil regelmatig roepen. Ik zie ze niet zo vaak meer zitten nu, meestal als ik er eentje zie dan zit ie alleen en soms zitten ze er samen. Wie weet komt dat ook omdat het eerder licht is dat ik ze niet meer zoveel zie. Ik weet het niet goed. Maar een week geleden, toen het had gesneeuwd, zat de uil weer voor z’n hokje. Hij (zij?) heeft er vrij lang gezeten. Het zag er zo sneu en koud uit met die sneeuw, waar ie normaal lekker voor z’n huisje van het zonnetje zit te genieten. Dus ik wil jullie een foto daarvan niet onthouden.
