Toen ik besloot dat ik een moestuin wilde ben ik me gaan verdiepen in hoe je dat dan moet doen. Ik had eigenlijk helemaal geen zin om elk jaar te gaan spitten enzo. Bij mijn zoektocht ontdekte ik dat dat ook helemaal niet hoeft! Als je bijvoorbeeld kijkt naar Charles Dowding (eigenlijk de ‘godfather’ van dit idee, volgens mij), dan spit hij de grond nooit en voegt hij alleen compost toe. Hij heeft ook al jaren twee stukken in zijn moestuin: één waar wel wordt gespit en één waar niet wordt gespit. De rest is hetzelfde, dus hij zaait ze precies hetzelfde in. Elk jaar is de opbrengst ongeveer gelijk, of die op het stuk waar niet gespit is zelfs beter.
Door te spitten sloop je eigenlijk het bodemleven. Die moet daarna weer opnieuw opbouwen. Alle schimmels en andere organismen hebben hun plekje gevonden in de bodem en dan ga je die ineens verstoren. Dat is niet bevordelijk. Daarbij zorg je dat onkruidzaden door het spitten weer boven komen. En zo zijn er nog wel wat redenen te bedenken. Als je elk jaar compost toevoegt in plaats van gaat spitten, voeg je elk jaar voedingsstoffen toe, waar de bodem alleen maar beter van wordt. Het blijkt dat als je niet spit maar wel compost toevoegt, de bodem uiteindelijk meer vocht vasthoudt en meer voedingsstoffen bevat. Je hoeft dan ook eigenlijk verder geen mest toe te voegen (je compost bevat al voedingsstoffen). Compost is eigenlijk ook meteen je mulchlaag. Ik heb ook wel geprobeerd te mulchen met planten, maar dat was eigenlijk van vrij korte duur: er komen veel slakken onder te zitten. Dus eigenlijk bevalt het me wel goed met die compost. Ik zie dat de grond ook erg goed is na zo’n 4 – 5 jaar moestuinieren. En dat terwijl we op zandgrond zitten. Wel is de grond heel snel droog en dat neemt misschien wel wat af op deze manier, maar omdat het zandgrond is verdwijnt het water gewoon meteen.
Het klinkt mij als muziek in de oren dat zonder spitten de opbrengst eigenlijk nog beter wordt. Toen ik de moestuin begon ging ik grasplaggen uitsteken (en die plaggen ergens anders waar het gras niet goed was weer transplanteren). Dat werkt prima, maar je verstoort op dat moment de bodem natuurlijk alsnog. Dus dit keer ging ik het eens op een andere manier proberen: met karton. Ik heb nog wel een kleine grasplag weggehaald, op de plek waar ik een pompoen wilde planten. En daaromheen heb ik karton gelegd:
Precies onder het gaatje is dus een klein stukje gras weg, maar onder de rest van het karton ligt gewoon nog gras. Als je dit ook gaat doen, zorg dan dat het karton goed overlapt, anders komt je gras er alsnog doorheen.
Over het karton gooi je dan een laag compost.
Op de foto hierboven zie je de laag compost en het hele karton zie je niet meer. Ik heb ook al een pompoen in het gaatje geplant. Op deze manier vergaat het gras onder het karton vanzelf. Het is eigenlijk gewoon voeding voor de bodem. Het karton vergaat ook vanzelf. En mijn moestuin is weer een beetje groter geworden.
Overigens hebben we een paar weken later nieuwe gaatjes in het karton gemaakt en er mais in geplant. Mais en pompoen gaan namelijk goed samen. De mais ziet er totnogtoe hartstikke goed uit, en ook de pompoen doet het prima!
Dat bruine dat je ziet is overigens koffiedrab, overgebleven van de Rotterzwam nadat we drie keer oesterzwammen hebben geoogst. Hopelijk weer wat meer voedingsstoffen voor de moestuin.
Totnogtoe zijn we erg tevreden. We willen onze moestuin wat uitbreiden zodat we er meer bloemen in kunnen zetten en iets meer loopruimte hebben. Dat gaan we zeker op deze manier doen met het karton!
