You are currently viewing Amerikaanse vogelkers

Amerikaanse vogelkers

Langs de rand van ons terrein staat een houtsingel met allerlei bomen en struiken. Een paar jaar geleden hebben we advies gehad van Landschapsbeheer Gelderland en wat onderhoud uitgevoerd waardoor er oude bomen zijn verdwenen en nieuwe bij gekomen. Echter er stonden ook een aantal Amerikaanse Vogelkersen tussen, waarvan we toch nog niet precies wisten hoe vervelend die zijn. De Amerikaanse Vogelkers is een uitheemse boom die in Nederland is geintroduceerd en nu op sommige plekken de boel min of meer overneemt. We hebben een aantal Amerikaanse Vogelkers destijds laten staan en natuurlijk lagen er al zaden van degene die we wel hadden verwijderd. Inmiddels is gebleken dat die boom echt een enorme groeikracht heeft en al het andere verdrukt. Dat willen we niet! Vogelkers is dan wel eetbaar, maar we houden niet zo van invasieve exoten.

In allerlei bossen in Nederland zijn boswachters bezig de Amerikaanse Vogelkers weg te krijgen. Dat is nog niet zo makkelijk. Er gaan dan ook inmiddels stemmen op om niet meer te bestrijden of slechts gedeeltelijk. Maar er zijn ook nog steeds beheerders die wel willen bestrijden. Wij zien in ieder geval dat ze wel erg snel groeien en ongeveer al het andere verdrukken. Zeker in de open plekken die zijn ontstaan waar wij andere dingen hebben aangeplant. Dus hebben we besloten: de bomen moeten weg! De nog bestaande bomen dus ook, evenals de zaailingen. Dat is nog een hele klus!

Een boom heeft met daaronder een natte laag, het cambium. Het cambium vervoert voedingsstoffen van boven naar beneden. Daarbinnen in de stam worden voedingsstoffen van beneden naar boven vervoerd. Het idee is dus om alle energie van de wortels naar de bladeren toe te staan, maar de andere kant op niet meer. Daardoor gaat de boom dood. Dit kun je doen door de boom te ringen.

Eind mei geringde vogelkers

 

Het idee is dat je de stam verder niet beschadigt, maar alleen het cambium weghaalt. Zou je de stam toch teveel beschadigen dan gaat deze onder de ring veel nieuwe takken aanmaken, wat je juist wilt voorkomen. Als je het cambium niet goed weghaalt gaat de boom weer nieuwe aanmaken. Zie het als een litteken, dat is een stuk harder dan de originele bast en veel moeilijker te verwijderen. Ik heb in het bos weleens gezien dat ze ook de stam onder en boven de ring inzagen, maar dat moet je dus niet doen. Alleen een ring maken en dan rustig afwachten.

Dit ringen hebben we eind mei gedaan en bij een van de bomen worden de blaadjes inmiddels geel en hij laat veel blad vallen:

Gele blaadjes
Nog meer gele blaadjes.

 

Een andere methode die je kunt kiezen is natuurlijk om de boom te kappen. Dat hebben we eerder ook gedaan, maar het probleem is dan dat er een enorme hoeveelheid takken aan de ‘stomp’ gaan groeien, die je elke keer weg moet halen. Daarom wilden we ook deze methode uitproberen. Ik was eigenlijk blij verrast te zien dat een boom al ‘last’ heeft van deze ring. Niet alle geringde bomen hebben echter al geel blad, helaas. We waren er eentje vergeten, dus gisteren hebben we de laatste ook geringd:

Gisteren (augustus) geringde boom.

 

Zoals gezegd staan er ook heel veel zaailingen, dus we zijn gestart met het weghalen van de zaailingen. Dat is een heel werk, zeker omdat we het te lang hebben uitgesteld. Maar na twee dagen in totaal zo’n 3,5 uur zaailingen trekken en graven hadden we alweer een hele open plek gemaakt:

En dit is een klein deel van wat we hebben verwijderd, op de foto hierboven zie je ook een takkenhoop liggen, daar ligt ook een deel van de vogelkers:

Een heel werk dus, zeker omdat er ook manshoge brandnetels tussen staan en dat voelt toch niet zo lekker aan benen, vingers en armen. Dus die moesten ook deels wijken.

 

Op de open plekken die ontstaan zal wel weer veel vogelkers gaan groeien. Maar we gaan daar ook weer nieuwe dingen planten dit najaar. Dus de komende jaren zullen we de vogelkerszaailingen nog wel even moeten verwijderen, maar in de loop van de jaren zouden de andere bomen en struiken het beter moeten gaan doen. We planten daar overigens inheemse bomen en struiken, in samenwerking met Landschapsbeheer Gelderland.

 

Als verrassing vonden we trouwens nog dit:

Hazelnoten in de nog niet zo heel oude hazelaars in de houtsingel! Hoera, dit jaar kunnen we hazelnoten eten! Ik ben benieuwd hoe ze smaken.

 

Leave a Reply